Wat je als belangrijke ander kunt doen.
Als er een stel in je omgeving bezig is met een vruchtbaarheidstraject, dan begrijp je misschien niet helemaal wat dat psychisch allemaal met hen kan doen. En als ze dan te horen krijgen dat ze geen kinderen zullen krijgen, dan wordt het nog zwaarder. Hoe vang je dat op en hoe reageer je op je vriendin die zo verdrietig is?
Luister ècht
Luister echt naar haar, probeer haar niet op te beuren en vertel haar niet wat ze moet doen. Accepteer dat ze verdrietig is en zich hulpeloos voelt. Laat haar haar verhaal telkens weer vertellen, als ze daar behoefte aan heeft. Onderbreek haar niet.
Dwing niet om te praten
Dat klinkt misschien heel tegenstrijdig, maar soms heeft ze gewoon behoefte aan jouw gezelschap. Het kan ook zijn dat het horen van andere positieve verhalen haar weer houvast geeft aan het gewone leven. En soms is het ook fijn om tijdens een wandeling in de natuur stil te zijn en samen te luisteren naar alle geluiden om jullie heen.
Toon begrip
Toon begrip voor het feit dat ze soms afspraken afzegt, zeker als dit afspraken zijn waar kinderen bij zijn. Dat is zeker in het begin ontzettend confronterend voor iemand die net te horen heeft gekregen dat ze zelf geen kinderen meer zal krijgen. Rouwen kost ontzettend veel energie en ze kan soms de energie niet opbrengen om de deur uit te gaan. Ook de aanwezigheid van zwangere vrouwen en kleine kinderen kan in het begin te pijnlijk en te verdrietig zijn voor haar.
Doe geen aannames, maar vraag haar wat ze wil
Denk niet, ze zal het wel niet leuk vinden als ik haar vertel dat ik wel zwanger ben, maar vertel haar het goede nieuws en vraag haar hoe ze zich voelt. Ze kan namelijk tegelijk blij zijn voor jou en verdrietig voor zichzelf. Vraag haar bij alle communicatie over jouw kindje wat ze fijn vindt en wat ze niet fijn vindt om te horen.
Stel je verwachtingen bij
Denk niet dat het na een paar maanden of jaar wel over zou moeten zijn, want kinderloos ben je voor altijd. Bovendien zit er aan een verlies en de rouw die daarbij hoort geen einddatum vast. Het verlorene krijg je niet meer terug en is niet te vervangen. Het verdriet zal in de loop van de tijd wel minder worden, maar het verlies blijft altijd aanwezig.
Herken je je in dit verhaal?
En zou je graag eens willen praten met iemand die jouw verdriet begrijpt?
Neem gerust contact met mij op: Kennismaken is gratis.
Liefs,
Calluna